GESCHIEDENIS VAN DE PASTA DI GRAGNANO
Sinds de middeleeuwen waren de belangrijkste plaatsen voor het malen van tarwe die aan Napels leverden in wezen het grondgebied van Gragnano in de Golf van Napels en het gebied tussen Vietri en Amalfi in de Golf van Salerno.
De positie van Gragnano, in tegenstelling tot die van de andere gebieden waar tarwe wordt gemalen, heeft echter altijd op magische wijze op die exacte plek geleken om de pastaproductie perfect te maken:de enorme en constante hoeveelheid water van de verschillende stromen, essentieel voor de energie leveren die nodig is voor de aandrijfkracht van de molens en zuiver water voor de productie van de pasta zelf, de nabijheid van de hellingen van het Lattari-gebergte waaruit de frisse wind voor het drogen van de pasta op natuurlijke wijze onttrekt, de locatie in een vallei zonnig en met het juiste percentage vochtigheid, de nabijheid van de zee en dus van de havens voor de aanvoer van graan en het laden van schepen met de geproduceerde sublieme pasta.
Een ideaal microklimaat samengesteld uit de juiste hoeveelheid zon, wind en vochtigheid.
De stedelijke lay-out van Gragnano werd zelfs herzien in de negentiende eeuw en de huidige Via Roma werd aangepast om het meer zonnig te maken en meer bloot te stellen aan de frisse bergwinden die worden geleid om de pasta te drogen, geproduceerd door de vele pastafabrieken die langs deze centrale weg zijn opgesteld.
Het griesmeel dat door de verschillende pastafabrieken wordt gebruikt voor de productie van pasta is altijd harde tarwe geweest, wat de hoge kwaliteit van de geproduceerde pasta en de weerstand tegen koken verklaart.
