IL MOLINO"LO MONACO"IOZZINO
Eind 1600 gaf het klooster van San Nicola dei Miri opdracht tot de bouw van een molen langs de Vernotico-stroom (tegenwoordig"Valle dei Mulini"), die later"molino delle monache"werd genoemd, vandaar"Molino Lo Monaco".
Het is een feit dat u zich niet hoeft te vervelen.
3 juli 1703 wordt de molen"Lo Monaco"verhuurd en vervolgens verkocht aan de ondernemer Giambattista Di Nola, toekomstige schoonvader van Marcantonio Iozzino
2 september 1797 wordt de molen geërfd door Serafina Di Nola en haar echtgenoot Marcantonio Iozzino die samen met hun vier zonen Ferdinando, Luigi, Carlo en Antonio de pastaproductie beginnen
7 april 1840 Tommaso Iozzino, zoon van Ferdinando Iozzino, koopt de aandelen terug van de"Lo Monaco"-molen die eerder door zijn ooms voor 400 dukaten werd verkocht, en wordt de eigenaar samen met zijn vader Ferdinando en oom Carlo
In 1846 startte Tommaso Iozzino zijn eigen fabriek voor de productie van ambachtelijke droge pasta in Via San Marco, in wat vroeger de"pastaroute"was (nu Via Roma).
1 juli 1851 Tommaso Iozzino erft de aandelen van de"Lo Monaco"-molen van zijn vader Ferdinando en oom Carlo, en wordt de enige eigenaar, verkoopt het vervolgens voor 5900 dukaten, maar blijft samen met zijn zoon Ferdinando pasta produceren in Via San Marco
18 juli 1907 Tommaso Iozzino begint een ondernemersactiviteit in de sector van gedroogd fruit op Piazza Paride Del Pozzo, een activiteit die vervolgens wordt voortgezet door zijn neef Tommaso Zenone Iozzino, zoon van zijn broer Emilio
De pastafabriek"La Gragnanese"
Rond 1920 richt Ferdinando Iozzino een bedrijf op met twee andere ondernemers uit Gragnano, waarbij de historische pastafabriek wordt verplaatst van Via San Marco naar Via Santa Caterina, het bedrijf heet"Pastificio La Gragnanese"en zal ongeveer tien jaar blijven bestaan.
7 juni 2018 hervatten de broers Tommaso en Domenico Iozzino, al vier generaties lang ondernemers in de sector van gedroogd fruit, de productie van ambachtelijke droge pasta die ongeveer twee eeuwen eerder door hun familie begon
“De specialiteiten van het huis waren:Mezzani, Vermicelli, Zita, Occhi di Elefante, Maccaroncelli, Sparrow's Languages, handgemaakte Fusilli enz.
Het bedrijf verscheept naar Italië en de rest van de wereld.
In de inkomhal van de pastafabriek hing een gekleurde tekening van een vlag met een duif.
Elke zaterdag was er voor de pastafabriek een vestaal die de vlam voedde onder een ketel waar spaghetti werd gekookt. Zodra ze gekookt waren, bood een maccaronaro die dampende macaroni met een handvol lokale kaas aan de vreemde menigte aan die naar Gragnano kwam om pasta te kopen.
